MySQL error /home/jacob/domains/loggy.nl/public_html/logs/layout.php on line 83
insert into online values
(
'',
   '',
   '1711691102',
   '3.237.32.143',
   'jenieuwevriendin-/'
)


Incorrect integer value: '' for column `jacob_weblog`.`online`.`userid` at row 1
URL: /
IP: 3.237.32.143
UserAgent: claudebot

Post:
Array
(
)


GET:
Array
(
    [gebruikersnaam] => jenieuwevriendin
)


Sorry, there was an error, we are notified of the issue and will be resolved as soon as possible
Queeste naar Seks en Literatuur - Home
Queeste naar Seks en Literatuur - Home

He, bedankt voor die 1000 euro he


Zo, lang niet geblogged, maar ben momenteel echt effe gefrustreerd en ik wil mijn mening effe delen met de wereld. Mijn frustratie: Peter R. de Vries.

Ik heb namelijk net met stomme verbazing zitten kijken naar de uitzending over Joran van der Sloot die zou doen aan mensenhandel. Verbazing was niet de enige emotie die mij ten deel viel tijdens de uitzending. Ervan uitgaande dat de meeste mensen denken dat mijn frustratie en verbazing zich richten tegen dhr. van der sloot heeft het mis, het is Peter R. die mij mateloos irriteerde. de vraag die zich aan mij opdrong tijdens de uitzending:

Wat heeft Joran nou echt fout gedaan?

Kijk, ten eerste ga ik er al niet van uit dat hij nNatalee opzettelijk vermoord heeft. dat hij er wat mee te maken heeft, ja, maar hij heeft haar vast niet zomaar vermoord. er moet meer aan de hand zijn geweest. Ik vond de uitzending van 9 maanden geleden dan ook niet schokkend, en zeker niet zo goed dat hij een Emmy verdiende, maar dat is mijn mening. ik heb dus vooropgesteld dus dat hij geen moordernaar is, maar gewoon een verwend mannetje dat te lang een hand van pappie boven zijn hoofd heeft gehad.

De koppen van de Telegraaf maakten mij nieuwschierig naar wat dit verhaal inhield. Ook bij de uitzending van Natalee had ik wereldschokkend nieuws verwacht, wat vies tegenviel. Ik ging er dus van uit dat ze Joran nu toch echt zwaar te pakken hadden!

Mijn verbazing toen ik twee uur naar de televisie had geloerd en niets anders had gezien dan een Peter R. die zijn mediageile klauwtjes in een jochie van 21 had gezet en hem niet eens kon nailen?! Die verbazing was niet te omschrijven.

Misschien moet ik dat wat genuanceerder brengen (kuch). Stel je de situatie voor: Ik ben een pooier. Ik wil een meiske uit Thailand. Ik heb contact in Thailand. Ik reis hoogst persoonlijk af naar Thailand. Blijk ik daar te maken te hebben met een onervaren gup van 21 die op een gegeven moment zegt: "ja ze wil nie man! Ze wil pas kome met de kerst! Wissik veul dat ze naar de school ging?! Maar het komt goed! Dat voel ik!"

Ik, als pooier en tevens mensensmokkelaar, zou ik dat niet een beetje raar vinden? Zou ik niet zoiets hebben van: doe me dat 'wijf' nou maar op het vliegtuig en schei uit met je amateur geouwehoer?

Nou ben ik geen ervaren pooier, smokkelaar of wat dan ook. Ik heb hoogstens 2 parkeerboetes in me leven gehad and that's it. En ik weet inderdaad weinig af van de "harde criminaliteitswereld". Maar ik kan me niet voorstellen dat het er zo lief aan toe zou gaan als in de uitzending!

Ik praat niets goed, begrijp me niet verkeerd. Joran is geen lief jongetje en Joran moet in de gevangenis. Uiteraard. Maar mijnheer peter R. de Vries, hoeveel van die nutteloze, zinloze, je naam te grabbel-gooiende halve uitzendingen waarin je een 21-jarig amateurtje uit je vingers laat glippen ga je nog maken? Zelfs al zouden ze hem hier op oppakken is het nog een schertsvertoning geweest die de serieuze misdaadverslaggeving niet wil kennen.

Mijnheer Peter R. de Vries, als je je naam hoog wilt houden, stop dan svp met deze zielige vertoning.

Bedankt voor uw aandacht.

 

 


00:00:24 10 November 2008 Permanente link Reacties (2)

Who... me?


This is a story about four people, named Everybody, Somebody, Anybody and Nobody. There was an important job to be done and Everybody was asked to do it. Everybody was sure Somebody would do it. Anybody could have done it but nobody did itSomebody got angry about that because it was Everybody's job. Everybody thought that Anybody could do it but Nobody realized that Everybody wouldn't do it. It ended up that Everyboy blamed Somebody when Nobody did what Anybody could have done.


12:07:35 04 Mei 2008 Permanente link Reacties (0)

De socialist en het Ukkie


Ik weet dat een horloge niet tot de etiketten van een gala behoren.
Maar als je plan A in de soep loopt en er geen vooruitzicht is om tot een plan B te komen, ben je blij dat je je niets van etiketten aantrekt en af en toen kunt kijken hoe laat het is.
Door de wirwar van boa's, glitters, flitsen en zwaaiende armen zoek ik mijn beste homie, die iedere kans op lol opgegeven heeft toen ze haar plan A achter een bar zichzelf zag entertainen met iets wat blond was.
Mijn andere homie, en tevens het liefste schatje van de wereld, lijkt vastgeplakt op een Mick Kagger look a like. Waarom o waarom? Bij haar gaat het in ieder geval van een leien dakje.
Er loopt iemand tegen me op. Ik probeer een stap op zij te doen, maar dat lukt niet in deze mensenmassa. heel subtiel druk ik een aantal mensen vooruit om plaats te maken, maar de persoon die tegen me opliep doet subtiel hetzelfde met mij. Hij blijft tegen me aanschuren. ik kijk om en zie een [i]adorable[/i] Ukkie achter me. Ik durf nauwelijks te gissen naar zijn leeftijd, maar aan de beugel te zien zal het niet veel ouder zijn dan 15. Jonger ook niet want jonger dan 15 komt de tent niet in. ik doe maar net alsof ik dat geruststellend vind.
En wat kan mij het ook schelen? wellicht denkt Ukkie straks dat ik erom verlegen zat als hij trots aan zijn vriendjes vertelt dat hij ontgroend is. het zal niet in hem opkomen dat hij spontaan tot plan C gebombardeerd is; doe wat je gelukkig maakt, wat kan jou het schelen?
De advances van Ukkie zijn bepaald niet tactisch, evenmin is zijn beugel die mijn halve gezicht openhaald. maar hij is wel lief.

Als ik er genoeg van heb draai ik me om op zoek naar de Socialist, maar hij lijkt niet van plan zijn gezicht nog te laten zien. Ik geef het op.
Avonden lopen zelden zoals je gepland had en het feit dat we een weekend naar Disney mogen met zijn allen biedt in ieder geval het vooruitzicht van een nieuw [i]Plan de Campagne[/i].


11:29:18 09 November 2007 Permanente link Reacties (0)

De kleine rode Kip


 

De kleine rode kip

Er was eens een kleine rode kip die op een boerenerf scharrelde en een paar graankorrels

ontdekte. Ze riep haar buren en zei: ‘als we dat graan inzaaien, kunnen we straks brood eten.

Wie helpt me om het te verbouwen?’

‘Ik niet,’, zei de koe.

‘Ik niet’, zei de eend.

‘Ik niet’, zei het varken.

‘Ik niet’, zei de gans

‘Dan doe ik het zelf wel’, zei de kleine rode kip. En ze deed het.

Het graan schoot op, rijpte en droeg gouden korrels. ‘Wie helpt me om het graan te oogsten?’

vroeg de kleine rode kip.

‘Ik niet’, zei de eend.

‘Daar ben ik niet bevoegd voor’, zei het varken.

‘Ik zou m’n status verliezen’, zei de koe.

‘Ik zou m’n uitkering kwijtraken’, zei de gans.

‘Dan doe ik het zelf wel’, zei de kleine rode kip.

Tenslotte was het tijd om het brood te bakken. ‘Wie helpt me om brood te bakken?’, vroeg de

kleine rode kip.

‘Dan moet ik overuren maken’, zei de koe

‘Het zou me m’n uitkering kosten’, zei de eend.

‘Ik heb twee linkerhanden en nooit geleerd hoe je zoiets doet’, zei het varken.

‘Als ik de enige ben die helpt, is dat discriminerend’, bromde de gans.

‘Dan doe ik het zelf wel’, zei de kleine rode kip.

Ze bakte vijf broden en hield ze omhoog om ze aan de andere dieren te laten zien.

Nu wilde iedereen er iets van hebben. Ze eisten zelfs luidkeels hun deel op. Maar de kleine

rode kip zei; ‘Nee, ik kan de vijf broden net zo goed zelf opeten’.

‘Woekerwinst’, brulde de koe toen.

‘Kapitalistische bloedzuiger’, schreeuwde de eend.

‘Gelijke rechten voor iedereen’, eiste de gans.

Het varken knorde alleen maar. En ze schilderden ‘oneerlijk’ op spandoeken, liepen om de

kleine rode kip heen en riepen obscene dingen.

Toen de regeringsvertegenwoordiger arriveerde, zei hij tegen de kleine rode kip: ‘Hoor eens,

je mag niet hebzuchtig zijn!’.

‘Maar ik heb het brood toch zelf verdiend?’, reageerde de kleine rode kip.

‘Precies’, zei de regeringsvertegenwoordiger.

‘Dat is nu het mooie van het systeem van het vrije ondernemerschap’. Iedereen op de

boerderij kan zoveel verdienen als hij zelf wil. Maar volgens de voorschriften die wij als

regering hebben opgesteld, moeten de productieven hun product delen met de nietproductieven’.

En zo geschiedde. En ze leefden nog lang en gelukkig, ook de kleine rode kip. Maar iedereen

op de boerderij vroeg zich af waarom ze nooit meer brood heeft gebakken.

 

1 Uit de bundel: ‘Sprookjes voor managers’, 2006 Uitgeverij Terra lannoo bv. In 1993, op een

aandeelhoudersvergadering van de Pennwalt Corporation (fabrikant van chemische en farmaceutische

producten, in Philadelphia, een 125 jaar oude onderneming) lichtte president-directeur William P. Drake de

positie van zijn bedrijf in de huidige samenleving toe aan de hand van een eigen versie van het Amerikaanse

sprookje van de kleine rode kip. De bijval van de toehoorders stimuleerde hem de tekst onder het kopje

‘Waarom wij in het systeem van vrije concurrentie geloven’ ook als image-advertentie in weekbladen te

plaatsen.


15:46:36 18 Mei 2007 Permanente link Reacties (0)

Hier nog een luxeprobleem


De meeste mensen schrijven blogs omdat ze iets op hun hart hebben dat ze moeten delen. Doorgaans zijn dat vragen waar ze zelf niet uitkomen, of waar niemand uitkomt. Soms worden blogs gebruikt als dagboek en weer andere mensen dumpen er alles op wat ze kwijt moeten. Ik gebruik mijn blog meestal als uitlaatklep. Als ik iets op mijn hart heb dan zeg ik het ook. Doe ik overigens ook in het dagelijks leven. Ik loop met het hart op mijn tong.

Zelf zie ik daar geen probleem in. Als je wat te zeiken hebt, dan gooi je het er maar uit, doe ik zelf ook en nog t liefst met een grote fles rode wijn erbij. Lekker klagen over niets! Bij mij mag je ziften over alles wat je dwars zit, of het nou ergens op slaat of niet. Van mij hoef je geen immens grote problemen te hebben voor je je mond opentrekt. Daarentegen vind ik wel dat als je een écht probleem hebt, je je ook moet laten helpen. Tuurlijk mag je ook dan klagen, maar kom niet vijf jaar bij me klagen zonder wat aan je probleem te willen doen.

Nou kreeg ik gisteren het verwijt naar mijn hoofd dat ik een negatief persoon ben. Dit verwijt kreeg ik van iemand die ik me dicht nabij stond, maar niet zo dichtbij dat we elkaar op die manier persoonlijk zouden mogen aanvallen. Volgens hem zou ik het  klassieke voorbeeld zijn van een zwartkijker. Geboren in een gespreid bedje, nooit iets te klagen gehad en toch klaag ik. Waarover ik dan wel niet klaagde? Mijn studie is kut, ik zie mijn vrienden nooit, mijn bovenburen zijn irritant etc. etc. Wat had ik nou te klagen? Was ik suicidaal? Stond ik s ochtends op dat ik alleen maar zwart om me heen zie? Ben ik depressief? Ik moest niet zo klagen want hij kende mensen die het veel slechter hebben dan ik. Ik heb een luxeprobleem.

En ja, inderdaad. ik héb een luxeprobleem. Godzijdankwelja. Als meneer mij enigzins had gekend dan weet hij dat ik s ochtends dankbaar ben omdat ik de kans heb gehad te leren om te weten wat het is dat de zon schijnt en dat ik de kleur kan zien van alles om mij heen. Ik ben een persoon die gelukkig kan worden als ik de buschauffeur een voetganger zie groeten en de voetganger groet hem terug. Ik kan gelukkig worden van een gelukkig gezicht van een ander. Moet ik de hele dag mijn klep dicht houden omdat er mensen zijn die het zwaarder hebben dan ik? Volgens hem klaagde ik wel over alles, maar hij kende iemand wiens ouders beiden kanker hebben maar hem hoorde je niet klagen. ...Ehm, excuse me? Ik vind het nogal irrelevant, om maar niet te zeggen grof, dat je zo'n vergelijking dúrft te trekken. However, daar hield het niet mee op...

Ik geef onmidelijk toe dat ik een zeikerd ben. Dat ik veel en graag zeik. En als mensen daar iets op aan te merken hebben, dan mogen ze dat gerust zeggen. Dikke kans dat ik me er wat van aantrek ook en dat ik wat met deze feedback zal doen. En als iemand die het écht zo zwaar heeft dat tegen me zegt dan geef ik hem groot gelijk. Maar hij? Ik zal niet al te persoonlijk worden en hier een biografie neerzetten van de desbetreffende persoon, maar ik kan je wel zeggen dat ik me niets aan zal trekken van zon lading kritiek als dat komt van iemand die zelf, sinds het behalven van zijn havo-diploma, 5 jaar geleden in een negatieve spiraal neerwaarts zit en daar weigert iets aan te doen omdat de wereld toch zuigt... Sorry, maar dan kan ik maar één ding van je zeggen vriend; Jij hebt verdomd weinig gesnapt van je eigen kritiek op mij.


09:03:28 18 Mei 2007 Permanente link Reacties (1)

Outlet NL female 140915 - 030216 468x60


Weblog
Hoe werkt het? Klik hier
Begin pagina
loggy.nl Home
Weblog maken
RSS Feed

Abonneren!

De Sleur der Dagen
over frustraties, irritaties en alles wat ik kwijt wil
He, bedankt voor die 1000 euro he
De socialist en het Ukkie
Hier nog een luxeprobleem
1500 omdat je me niet kan helpen
Onvoldoende Docent
Het verstand gaat er met de jaren uit
O wat ben je lelijk..



De grote Queste naar Seks en Literatuur
Gejat natuurlijk.

Mijn geloof...

Jij. Mijn boekgeschenk.
Liever dan.
Shoot me when I'm twenty
Hoofdrekenen versus klantvriendelijkheid
Ziekte meets schijnheil
De Grote Queste naar Seks en Literatuur


Ik wil alles met je delen
En er is niet eens een behalve.
Who... me?
De kleine rode Kip
ShoarmaPapa
Vivaldi's Children
Jumpstyle
Als je me morgen ziet
Ik hou alleen van je als je dit doorstuurt!

Ik voel me ozo heppie
Ik wil alles met je delen..


Het grote vakantie schuldgevoel
Huiswerk! :@
OntDekking
Helios
Het grote vakantie-schuldgevoel